Τελικό –ν- . Πότε το κρατάμε;

Πώς θα το θυμάμαι όλο αυτό; Θα έχεις στο μυαλό σου τη φράση : ΚάΠοΤε έΨαΞΑ.

Στη θάλασσα ή στην θάλασσα;

Στον κήπο ή στο κήπο;

Σα βρεγμένη γάτα ή σαν βρεγμένη γάτα;

Τελικό –ν- έχουν:

· τα άρθρα (τον/την),

· η προσωπική αντωνυμία (αυτόν/αυτήν),

· τα αρνητικά επιρρήματα (δεν/μην) και

· η μικρή λεξούλα «σαν» που άλλοτε είναι υποθετικός σύνδεσμος (Σαν πας στον πηγεμό για την Ιθάκη…) και άλλοτε είναι τροπικό επίρρημα (Μιλάς σαν αρχηγός)

Όταν λοιπόν μια λέξη αρχίζει από : Κ, Π, Τ, Ξ, Ψ, και όλα τα δίψηφα σύμφωνα : ΜΠ, ΝΤ, ΓΚ ,ΤΖ, ΤΣ κρατάει το τελικό –ν-. Ας μην ξεχνάμε ότι το Ξ κρύβει μέσα του το Κ+Σ, ενώ το Ψ κρύβει το Π+Σ.

· Το τελικό –ν- επίσης διατηρείται στη λέξη «τον» όταν ακολουθεί όνομα ή λέξη γένους αρσενικού: Μίλησα με τον γιο μου. Το «τον» έχει τη θέση προσωπικής αντωνυμίας. Δηλαδή τη χρησιμοποιούμε αντί κάποιου ονόματος. Θα πούμε: Έμαθα το νέο (εννοούμε την είδηση και είναι ουδέτερο), αλλά θα πούμε : Άκουσα τον νεαρό στη γωνία να σιγοτραγουδά.

· Τέλος διατηρείται πριν από όλες τις λέξεις που αρχίζουν από φωνήεν.

Την άνοιξη ο καιρός αλλάζει.

· Η λέξη «σαν» διατηρεί πάντοτε το τελικό –ν-.